Kolekcja wisiorów „Historiografia” opowiada o Łodzi w przełożeniu na język biżuterii artystyczno-użytkowej. Stworzone przez artystę z łódzkiego ASP - Patryka Cabana projekty zachwyciły nas nie tylko ideą, ale i estetyką, szczególnie bliską Lśnieniu. Całość dopełniają klimatyczne kadry stworzone przez Estellę Dandyk, koniecznie przyjrzyjcie im się bliżej!

Symbolika
Symbol cegły, która stała się powtarzalnym modułem dla kolekcji ukazuje zmieniającą się historię miasta, jej różne formy wraz z materiałami mają znaczenie symboliczne, ale także proponują odmienne style dla noszącego.
Jest komentarzem do współczesności oraz historii miasta, przemycając jego ducha tradycji przemysłowych. Punktem zaczepnym, stał się problem symboliki Łodzi, próba znalezienia jakiegoś charakterystycznego miejsca lub wydarzenia.
Idea
Celem był prosty przekaz, który jednocześnie nie komplikowałby technologii stworzenia biżuterii. Odrzucone zostały skomplikowane kompozycje, nawiązujące np. fabryk lub fabrykanckich willi osadzonych w już konkretnych stylach. Ważnym bodźcem był również seans "Ziemi obiecanej" w reżyserii Andrzeja Wajdy z 1975 roku, filmu, który genialnie przenosił klimat tego o co kolekcja chciała się "zahaczyć". Owocem poszukiwań została bryła cegły, która stanowi podstawę i najprostszy element każdej z budowli, jej charakterystyczny kolor i surowość to coś z czym możemy skojarzyć tkankę Łodzi. Oddaje też ideę tworzenia czegoś, budowania, wzmacniania, a przy tym ciągłego wzrostu i rozwoju.
Materiały
Formy zostały wykonane z żywicy epoksydowej, do której w zależności od zobrazowania wydarzeń, dodawana została sproszkowana cegła. Warto również wspomnieć o ułożeniu wisiorów, których kąty nachylenia i zawieszenia, wzmacniają narrację o wzlotach i upadkach miasta.
Sześć wisiorów chronologicznie opowiada o wydarzeniach z jego historii. Prócz wyżej wymienionych elementów, istotne jest zróżnicowanie materiałów towarzyszących przeźroczystej żywicy i pomarańczowej cegle. Idąc po kolei, mamy tutaj dodatki z drewna i skóry, a następnie srebra. Pomagają w zaznaczeniu średniowiecznego rodowodu miejscowości, która z czasem stała się miastem o światowym znaczeniu dla przemysłu. Ten okres, wskazuje wisior z pozłacaną ramką, po nim nastąpi czas wojen i okupacji, o którym opowiada następny, zamknięty w pordzewiałą stal. Czas PRL-u to przestój. Zanikanie, a potem, powolne zmiany. Tutaj cegła zmieszała się z pokruszonym betonem, obudowanym szarymi płytami nasuwającymi na myśl wyrastające wszędzie blokowiska zmieniające krajobraz. Ostatni wisior to nowożytność, nowoczesność, ujęta w błyszczący pleksiglas, miasto idące w innym kierunku zachowujące jednak duszę fabrycznej przeszłości.
Prócz samej interpretacji tematu, ważne było też pokazanie kunsztu projektowego i złotniczego, chęć przedstawienia wielu materiałów oraz technik, które pojawiają się w warsztacie rzemieślnika-artysty. Pozorna prostota miała łączyć się z jak największą ich ilością. Wszystko wykonane zostało w całości ręcznie, w oparciu o tradycyjną wiedzę i narzędzia. Istotny aspekt, to również proponowanie biżuterii, dla osób o różnym stylu bycia czy ubioru.

Dopełnieniem editorialu, są także prace malarskie, oparte o nowatorskie techniki. Ich zamysłem było w sposób abstrakcyjny przedstawienie procesów oraz zjawisk zaobserwowanych w warsztacie złotniczym. Malowanie na pilśniowych płytach miało pomóc w niekiedy "rzeźbiarskich" efektach, a także dać pole do wykorzystania narzędzi biorących udział w tworzeniu biżuterii. Kolory metali, topienie ich przy pracy z palnikiem, piłowanie czy szlifowanie, wkomponowane zostały w potrzeby malarstwa.
Fotograf: Estella Dandyk
Modelka: Aleksandra Folczak
Twórca: Patryk Caban